SAN FACUNDO DE CEA
Una aldea de Leyenda
SAN FACUNDO
Es una parroquia perteneciente al ayuntamiento de San Cristovo de Cea, en la comarca del Carballiño
Está formada por 3 núcleos de población: San Facundo, Ariz e Fontaíñas.
Celebra sus fiestas en honra a Santa Lucía, el 13 de decembro.
Su iglesia parroquial es de origen románico.
Video de momentos en San Facundo coa súa xente
Enlace a Fotos Antiguas de : Fernando Eduardo Rguez Salgado
Fotos 2009: Fernando Rodríguez López
Máis Datos do diccionario xeográfico-estadístico de Espana e Portugal ... por Sebastian de Minano. Tomo 1. [- 11.]: 3"
Segundo o diccionario Enciclopédico de Madoz (1850):
Feligresia en la provincia y diócesis de Orense (3 leguas), partido Jud. De Senorin en Carballino (3/4), ayuntamiento de su nombre: srr. Es llano, con buena ventilación y CLIMA saludable. Tiene 24 CASAS , repartidas en los lugares de Ariz, Fon teínas y San Facundo.La iglesia Parroquial dedicada á este santo(San Facundo), es anexa de la de San Juan de Arcos (ayuntamiento de Carballino), con la cual confina y con la de Longos. El TERRENO es de mediana calidad, y escasea de arbolado, PRODUCE. : trigo, centeno, maiz, lino y legumbres: se cria ganado vacuno, porcino, lanar y cabrio, POBL. : 2 4 vec , 90 almas CONTR. : con su ayuntamiento (V.). Según tradición cs patria esta feligresia De los mártires San Facundo y San Primitivo.
IGLESIA DE CONFURCO - CEA
O concello de San Cristovo de Cea sitúase ao norte da provincia de Ourense, limita co concello de Rodeiro (Pontevedra) ao norte; Carballedo (Lugo) e Vilamarín polo leste; Amoeiro e Maside polo sur e o concello de O Carballiño polo oeste.
Esta localidade divídese en 13 parroquias, entre as que destacan a de San Cristovo de Cea e Santa María A Real de Oseira.
A capitalidade é Cea, que conta cunha poboación cercana aos mil habitantes, constituindo un punto estratéxico en canto a comunicación.
Existen dúas zonas ben diferenciadas:a norte, que ocupa dous tercios do territorio e está dibuxada por unha cadea montañosa que une as serras de A Martiñá e A Madalena, en dirección noroeste-suroeste, e a zona sur con O Carballiño e Piñor, que forman unha chaira que descende suavemente cara os Chaos de Amoeiro.
Existen dúas zonas ben diferenciadas:a norte, que ocupa dous tercios do territorio e está dibuxada por unha cadea montañosa que une as serras de A Martiñá e A Madalena, en dirección noroeste-suroeste, e a zona sur con O Carballiño e Piñor, que forman unha chaira que descende suavemente cara os Chaos de Amoeiro.